ვაზისუბანი

თბილისში, ვაზისუბანი საბჭოთა პერიოდის ყველაზე დიდი საცხოვრებელი უბანი არაა, თუმცა მისი განაშენიანება, სწორედ სსრკ-ს დროს მოხდა. ტერიტორია ოთხი სრულფასოვანი მიკრორაიონისგან და ამავე სახელწოდების დასახლებისგან შედგება. მას სამხრეთ-აღმოსავლეთით „ვარკეთილის მეტროსადგური“ ესაზღვრება. სწორედ აქ უნდა დაწყებულიყო მეტროს მესამე ხაზი, სამუშაოების ნაწილი შესრულდა თუმცა სსრკ-ს დაშლის შემდეგ მშენებლობა შეჩერდა.

ტერიტორიის რელიეფი სახელწოდებასთან და უბნის ისტორიასთან პირდაპირ კავშირშია . საბჭოთა პერიოდში, როცა თბილისი ცენტრიდან აღმოსავლეთით ჯერ კიდევ არ იყო განაშენიანებული, მახათის მთის ფერდობები დაფარული იყო როგორც კერძო
ნაკვეთების, ისე სასოფლო-სამეურნეო ინსტიტუტის ვენახებით. ამრიგად, მომავალი მასივის სახელწოდება ფაქტობრივად წინასწარ იყო განსაზღვრული – „ვაზის უბანი“.

მახათას ფერდობი ზუსტად მეტროს ბოლო სადგურთან მთავრდება, სადაც დიდი რაიონთაშორისი სატრანსპორტო კვანძი განვითარდა. ახლა მასში სხვადასხვა კომერციული შენობებია:

მეტროს არსებობამ გავლენა მოახდინა არა მხოლოდ ომერციული შენობების განაშენიანებაზე, არამედ საცხოვრებელ შენობებზეც. ელიზავეტა ნაკაშიძე-ბოლქვაძის სახელობის ეს ქუჩა მთლიანად ახალი მაღალსართულიანი შენობებითაა განაშენიანებული:

ცათამჯენებისთვის ამწეები ყველგანაა: კვადრატულ მეტრზე პოტენციურად მაღალი ღირებულება აიძულებს დეველოპერებს უფრო და უფრო მეტი მიწის ნაკვეთი მოიძიონ.

მაღლა შანდორფ პეტეფის ქუჩა ადის, რომელიც ვაზისუბანში ცენტრალურ ნაწილად ითვლება. ის სახელს ორჯერ იცვლის, გრძელდება და აკავშირებს მასივის ყველა მიკრორაიონს.

მეტროდან მოშორებით ახალი შენობები თითქმის მთლიანად ქრება, ნელ-ნელა შემოდის საბჭოთა პერიოდის მშენებლობები. ისინი ყველა ერთმანეთს ჰგავს: ეს არის რამდენიმე სერიის პანელური სახლები, რომლებიც ბრეჟნევის დროს განაშენიანების პერიოდში აშენდა.

დროთა განმავლობაში ფერდობებზე მხოლოდ ვენახები კი არა, ფიჭვნარებიც გაიზარდა. ზოგან წიწვოვანთა ჯგუფები შემორჩა, რომლებიც ვაზისუბანს განსაკუთრებულ ფერს სძენს.

აღსანიშნავია, რომ მასივის რელიეფი მართლაც ძალიან აღმაშფოთებელია. ეს არ არის მხოლოდ ციცაბო ფერდობები, არამედ ხევები, რომლებიც მახათას მთის დაბოლოებებს შორის წარმოიქმნება. მაგალითად, ეს 1-ელ და მე-2 რაიონებს ერთმანეთისგან გამოყოფს:

ქვემოთ მოცემულ ფოტოში მე-3 რაიონია:

იშვიათია ნახავთ აშენებულ დაუსრულებელ შენობებს. ზოგადად თბილისისთვის დამახასიათებელია ეკონომ-კლასის შენობები რომლის ღირებულებაც ტერიტორიით განისაზღვრება:

ზურაბ პატარიძის ქუჩა და მწვანე ზონა, რომელიც ვაზისუბანს ვარკეთილთან, თბილისის ზღვასთან და ოლიმპიურ სოფელთან აკავშირებს:

პატარიძისა და დავითაიას კუთხეში:

სიმაღლის აქცენტი:

ვაზისუბნის მთავარი ქუჩა ბოლო მეტრებს სცდება და დასახლება გარეუბნამდე აღწევს. განაშენიანება არ იცვლება: იგივე სტილის სახლები, როგორც მთელ ტერიტორიაზე.

მეტროსადგურიდან ზევით ავტობუსის ბოლო გაჩერებამდე სიმაღლეში სხვაობა დაახლოებით 130 მეტრია.